Ik praat hier meestal niet veel over (het is niet echt iets om mee te pronken), maar sinds de vroege dagen van @FourPillarsFP wil ik een beetje delen. Toen we net begonnen, waren we zo krap bij kas dat vier van ons een kamer moesten delen die voor drie bedoeld was. Zelfs toen werd de lucht zo benauwd dat we vaak in twee groepen splitsten — twee mensen bleven in de kamer, terwijl de andere twee vanuit de gedeelde kantoor lounge werkten. Het was een echt zware start. Omdat ik eerder een vrij groot bedrijf had mede-opgericht en een sterke staat van dienst had opgebouwd in het leiden van onderzoek daar, gingen veel mensen ervan uit dat Four Pillars soepel was gelanceerd. Maar de werkelijkheid was het tegenovergestelde — in het begin waren de dingen extreem moeilijk. Het bedrijf had moeite om inkomsten te genereren, en na zes maanden van het proberen van verschillende benaderingen, stonden we voor mislukking na mislukking. Als een van de mensen die verantwoordelijk was voor het in leven houden van het bedrijf, besloot ik mijn eigen salaris te verlagen tot slechts $1.000 per maand, en beloofde ik niet meer te nemen totdat we tenminste break-even waren. Dat is hoe wanhopig onze start was. Natuurlijk ziet het er vandaag heel anders uit — het bedrijf is gegroeid en we hebben erkenning in de industrie verdiend. Maar ik wil die mindset van die vroege dagen nooit vergeten. Mijn doel is om Four Pillars niet alleen een toonaangevend onderzoeksbureau in Korea te maken, maar het meest gerespecteerde in heel Azië — en uiteindelijk een merk te bouwen met echte wereldwijde concurrentiekracht. Ik geloof dat dat de grootste bijdrage is die ik aan deze industrie kan leveren door middel van content en onderzoek.

LayerZero ondersteunt nu Sui. De beste brug ontmoet de beste Layer 1. Wanneer het beste het beste verdient, is dit wat er gebeurt.