In mijn 20's / 30's was alcohol synoniem met sociale evenementen. Ik realiseer me nu dat dit mijn genot was van het cognitieve effect om de ergste eigenschappen van ADHD (ik ben gediagnosticeerd) te dempen, zodat mijn brein zich semi-normaal voelde. Zodra ik leerde hoe ik sociale dingen zonder alcohol kon genieten, veranderde mijn leven 100x.

Het andere dat werkte, was tijd alleen in de natuur door mijn gedachten te luisteren. Deze eenvoudige manier van opzettelijk en bewust mijn geest observeren, en het opbouwen van een mentale manager om me bewust te maken van wanneer mijn geest neurotische ADHD-dingen wil doen, hielp me mentale praktijken te implementeren.

Het was een opluchting om te leren dat ik geen gebroken persoon was met vreemde emotionele problemen, maar gewoon een mens met ADHD, PTSD (nachtmerries) die een stressvol leven in een carrière met hoge inzet en druk, jonge kinderen, aan het managen was, terwijl ik probeerde door de klassenbarrière heen te breken

Ik heb mijn geweldige brein te danken (samen met een gezonde chip op mijn schouder) voor het feit dat ik van het leven in mijn auto en werken in een fabriek op 20-jarige leeftijd naar partner bij a16z op 40-jarige leeftijd ben gegaan, maar het ging wel gepaard met crashes en spiralen voordat ik leerde hoe ik kon stabiliseren, niet mediceren met alcohol.