Mijn agentic coding workflow is de laatste tijd zo meta en zelfreferentieel geworden. Ik voel het vliegwiel steeds sneller draaien nu mijn niveau van interactie/aansturing steeds meer gericht is op het aansteken van mijn eigen tools. Zoals deze vreemde prompt die ik net heb gebruikt, waarin ik Opus 4.5 vertel om mijn beads-analysetool te gebruiken om te achterhalen waar al zijn robotvrienden zich het meest voordelig mee zouden moeten bezighouden met behulp van grafentheorie op mijn honderden open taken en subtaken in beads: "Lees AGENTS dot md eerst opnieuw. Probeer daarna bv te gebruiken om enkele inzichten te krijgen over waar elke agent het meest nuttig aan zou moeten werken. Deel die inzichten vervolgens met de andere agents via agent mail en suggereer sterk in je berichten het optimale werk voor elk van hen en leg uit hoe/waarom je dat hebt bedacht met behulp van bv. Gebruik ultrathink."

Dan vertel ik alle andere agenten die aan dit project werken (drie Opus 4.5 agenten met Claude Code, drie gpt-5-codex-max agenten in Codex, en drie Gemini 3 agenten in gemini-cli, die allemaal met elkaar communiceren via mijn mcp agent mail systeem) het volgende: "Lees AGENTS dot md opnieuw. Zorg ervoor dat je je agent mail controleert en snel reageert indien nodig op berichten; ga vervolgens zorgvuldig verder met je volgende toegewezen kralen, werk systematisch en nauwkeurig aan de taken en houd je voortgang bij via kralen en agent mail berichten. Raak niet vast in "communicatie purgatorium" waar niets gedaan wordt; wees proactief in het starten van taken die gedaan moeten worden, maar informeer je medeaagenten via berichten wanneer je dat doet en markeer kralen op de juiste manier. Wanneer je echt niet zeker weet wat te doen, kies dan de volgende kraal waar je nuttig aan kunt werken en begin. Zorg ervoor dat je alle communicatieverzoeken van andere agenten erkent en dat je op de hoogte bent van alle actieve agenten en hun namen. Gebruik ultrathink."