Uwielbiam, jak @Casey Neistat przypadkowo wyjaśnił, dlaczego wszyscy oglądamy razem w samotności w poniższym klipie. Jego teoria leja jest słuszna, ale brakuje mu faktu, że nie mamy tylko nieskończonej ilości treści, mamy nieskończoną ilość DOBREJ treści, a to jest w rzeczywistości gorsze, ponieważ teraz nie ma wspólnego punktu odniesienia dla tego, co "dobre" w ogóle oznacza. Tom Hanks nie był wyjątkowy, po prostu był wszędzie. Kiedyś myśleliśmy, że niedobór = jakość, a ta konfuzja stworzyła kulturę. Pamiętam, jak Casey zrewolucjonizował vlogging przypadkowo w 2015 roku. Potem dziesięć tysięcy dzieciaków go skopiowało, ale nie oglądali się nawzajem, wszyscy tworzyli swoje własne uniwersum Casey'a w izolacji, myśląc, że są częścią tego, co czyni crash zoomy fajnymi. Nie, to Casey to zrobił. Algorytm rozwiązał problem zaangażowania, ale zniszczył spójność. Wszyscy oglądamy dokładnie to, co chcemy, co oznacza, że oglądamy w samotności. Nawet gdy miliony oglądają to samo, te miliony nie wiedzą, że istnieją nawzajem. Wątpię, czy przyszłe pokolenia kiedykolwiek doświadczą, że _wszyscy_ w szkole rozmawiają o tym samym filmie, ponieważ nie ma już "tego samego filmu". Będą mieli lepsze treści/nieskończoną ilość treści idealnych dla nich, ale będą mieli to w samotności. Dno leja Casey'a kiedyś było tymi "wspólnymi momentami kulturowymi", gdzie działo się społeczeństwo. Teraz nie ma dna, tylko nieskończone opadanie przez nieskończoną treść na zawsze.

Yanis Varoufakis od 2009 roku tłumaczy, dlaczego Bitcoin nie może działać, podczas gdy ludzie, którzy nie potrafią napisać "blockchain", wzbogacili się, kupując go. "To genialna odpowiedź na problem, którego jeszcze nie odkryliśmy" - powiedział w 2009 roku. Problemem był on. Mądrzy ludzie sparaliżowani teorią, podczas gdy głupi ludzie rozwiązali problem ubóstwa, klikając kup. Piętnaście lat później wciąż teoretyzuje, a oni wciąż są bogaci. To szczyt średniej inteligencji. Czytanie pracy Nakamoto w poszukiwaniu teorii politycznej, gdy to był tylko działający kod. Przemyślenie socjologii, podczas gdy niedostatecznie przemyślano matematykę. Marksistowski profesor potrzebował, aby Bitcoin pasował do jego ram. Bitcoin nie dbał o jego ramy. "Pieniądze nie mogą być oddzielone od polityki" - mówi, podczas gdy Bitcoin co dziesięć minut przez piętnaście lat oddzielał pieniądze od polityki. "Wielka finansjera usunęła kryptowaluty" - mówi, podczas gdy dzieci w Nigerii handlują peer-to-peer, nie dotykając banku. Analizuje rewolucję, której nie widzi, ponieważ jego teorie blokują mu widzenie. Twój ekonomista wciąż tłumaczy, dlaczego Bitcoin nie może działać. Twój kuzyn, który kupił, bo "liczba rośnie", będzie miał rzeczywistą szansę na emeryturę. Faktem jest, że mądrzy ludzie potrzebują zgody swoich ram. Głupi ludzie potrzebują tylko, aby cena się zmieniła. Koszt myślenia przewyższył korzyść z myślenia, a Varoufakis myślał tak głęboko, że całkowicie przegapił powierzchnię, gdzie wszystko się naprawdę działo. Weszliśmy w erę, w której facet piszący prace o tym, dlaczego coś nie może działać, przegrywa z facetem, który nie przeczytał pracy, ale kupił mimo to. Uwielbiam to. Inteligencja jest obciążeniem, a głupota to przewaga.

Rządy drukują o 40% więcej pieniędzy, a potem mówią, że inflacja wynosi 7%, to jakby twój małżonek przytył 100 funtów, a potem mówił, że przytył tylko 20. Zmienili sposób obliczania inflacji 47 razy od 1980 roku. Zawsze niższa. Nigdy wyższa. Prawie jakby zarządzali postrzeganiem, a nie mierzyli rzeczywistość. Prawie jakby ta liczba była polityczna, a nie matematyczna.