Voor mensen die opgroeien in een gezin met gemiddelde financiële omstandigheden, zoals ik, zijn veel vanzelfsprekende "feiten" pas in de twintig duidelijk geworden. Bijvoorbeeld, scheve tanden moeten rechtgezet worden, een scoliose moet gecorrigeerd worden, en milde bijziendheid kan in de adolescentie met een orthokeratologische lens in grote mate vertraagd worden. De zorg en correctie van de lichamelijke gezondheid zijn het meest effectief in de gouden periode onder de 18 jaar. En dan is er nog de meertalige omgeving; hoe ouder je wordt, hoe gemakkelijker het is om een nieuwe taal te leren, en een meertalige omgeving kan de ontwikkeling van de hersenen bevorderen. Zelfs nu ik deze correctieprojecten onderneem om gezonder te worden en begin met het leren van enkele minderheidstalen, kan het ook een beetje perfectionisme zijn. Soms denk ik 's nachts aan deze dingen en voel ik spijt, omdat ik door objectieve omstandigheden niet op het juiste moment de juiste dingen heb gedaan, en nu, op latere leeftijd, pas besef dat ik het moet goedmaken. Armoede heeft de visie en kennis beperkt, maar ik ben dankbaar voor de armoede uit het verleden die me meer bewust heeft gemaakt van de waarde van kansen. Het is zo jammer om een goed moment te missen. Net als bij investeren, is het belangrijk om op het juiste moment de juiste dingen te doen; bijvoorbeeld, in de vroege fase beginnen met het spelen van sol meme, wat je ook koopt, de meeste gaan naar 100M, maar als je pas in de neerwaartse fase begint met het spelen van sol meme en het scannen van ketens, is 10M al moeilijk.