Not alma deneyimi @mymind her zaman biraz farklı oldu ve işte bunu çok seviyorum. Notlara yaklaşımımızın tamamı tek bir şeye odaklanır: Yazma deneyimini, ilk prensiplerden başlayarak oturup yazırken sahip olduğunuz zihniyetle uyumlu şekilde tasarlamak. Aşağıdaki videoda biraz daha derinlemesine anlatacağız, ancak temel temas noktaları şunlar: 1. Hızlı Not: En fazla not aldığımız kısım kısa notlardır. Post-It'e sığabilecek türden notlar. Onları beynimizden hızlıca çıkarmak istiyoruz ki unutmayayız. Burada karmaşaya ihtiyacımız yok, biçimlendirme yok, büyük bir belge görünümü yok, onları nasıl kategorize edeceğimizi veya sıralamamızı düşünmek istemiyoruz, sadece hızlıca bir fikir yazıp devam etmek istiyoruz. Bu süreç ne kadar kolaysa, o kadar iyi. 2. Odak Modu: Derinlemesine ve huzur içinde yazma zihniyetinde olduğunuzda, odak modunu başlatırsınız. Tüm arayüz, meta veriler ve diğer dikkat dağıtıcı unsurlar artık gizlenmiş ve tamamen fikirlerine odaklanabiliyorsunuz. Makalelerinizi burada taslak olarak yazıyorsunuz, burada hayal kurmaya ve yazmaya başlayabilirsiniz. 3. Zihin Notu: Bunlar, zihninizdeki her bir içerik parçasında bulunan bağlamsal not alanlarıdır. En sevdiğim özelliklerden biri ve tamamen hafife alınmış. Çoğu zaman sadece zihninizde zaten var olan bir şeye not bırakmak istersiniz; örneğin bir makaleye, bir görsele, videoya ya da başka bir şeye ait bir not. Bu notlar var ve zaten kaydedilen öğenin bağlamında indekslenmiştir. Ayrıca MindNotes ile daha büyük bir nota (MindLinks aracılığıyla) bağlantı kurabilirsiniz; böylece birbirine bağlı fikirler ağı kurabilirsiniz. Zihnimde not almak hızlı ve zahmetsiz geliyor çünkü bir notu nereye kaydetmem gerektiğini, hangi klasöre, deftere veya kategorilere atamam gerektiğini düşünmem gerekmiyor — sanki beynimin çalışma şekli için tasarlanmış gibi hissediyorum (:

CounterStrike oynarken bir Rus gencin sesli sohbette 😢 tüm aile ağacımı hakaret ettiğini hatırlayınca garip sıcak bir nostalji hissi hissediyorum.

Modern yapay zeka hareketinin uyanık harekete karşı bir antikor tepkisi olduğunu ve hâlâ öyle olduğunu düşünmeden edemiyorum. Benim teorim şu: Eğer woke hareketi bu kadar çok engeli aşmasaydı, bugün bildiğimiz yapay zeka/LLM'ler belki de var olmuyordu. Özünde, modern yapay zeka hareketi teknokratik, aşırı rasyonel ve bir tür ütopyacı ideolojiye dayanıyor; burada zekanın ölçülebileceğine ve çoğaltılabileceğine inanıyoruz. Bu, verimlilik kadar anlatı kontrolü için de bir araç. Ama dahası, gerçekliğin öznel terimlerle uydurulabileceği "Eğer hissediyorsam, gerçek olmalı" kimlik kültürüne teknokratik bir yanıt. Bence sarkaç her iki yöne de fazla sallanıyor, ama sanırım hep böyle oldu.