Het voelt vreemd om hier steeds weer op te duiken. Het kan me niet schelen om X roem, betrokkenheid of infofi-ranglijsten. Ik geef ook niet om de technische debatten, en de energie in deze ruimte is de meeste dagen behoorlijk zwaar. NFTs waren het deel dat ik eigenlijk leuk vond, en die golf is nu stil. Toch ben ik hier nog steeds. Elke dag. Op de een of andere manier lol. Om eerlijk te zijn, het is gek om te denken dat ik dit al 5 jaar achter elkaar doe. Geen pauzes, geen weekenden, eigenlijk nooit een dag gemist. Ik denk dat ik misschien in totaal 5 dagen niet heb getweet, en dat was alleen vanwege vluchten, geen wifi of ziek zijn. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat dit web3-spel gemakkelijk is. Er zijn zoveel dagen dat ik totaal geen zin heb om in deze ruimte te zijn. Het voelt uitputtend. Maar ik zou ook liegen als ik zou zeggen dat de kansen hier niet een van de gekste zijn die we ooit zullen zien, vooral vergeleken met de echte wereld. De geweldige vrouw die mijn huis schoonmaakt, werkt elke dag al meer dan 10 jaar om haar hele gezin in de Filippijnen te ondersteunen. Dus zelfs wanneer ik uitgeput ben, ga ik hier niet zitten en doen alsof ik het slecht heb. Ik ben enorm dankbaar, zelfs wanneer het moeilijk aanvoelt. Ik weet niet of ik zinnig ben, gewoon aan het praten. Maar dankbaarheid brengt me altijd terug. Ja, we kunnen altijd verbeteren, meer doen en meer zijn, maar dat betekent niet dat we de zegeningen die we al hebben moeten vergeten. Er zijn mensen die een veel moeilijkere realiteit leven. Waardeer wat hier en nu is. Adem in, adem uit.