het moeilijkste aan het zijn van een mannelijke oprichter.. in mijn ervaring is het vinden van een vriendin / partner die begrijpt welke kortetermijnvoordelen we opgeven en het langetermijnoptimalisatiespel dat we spelen. de meeste vrouwen verwachten dat de meeste dates betaald worden, dat hun vakanties gedekt zijn en dat hun partner de tijd en emotionele ruimte heeft om hen te steunen. iemand die ze zien als een betrouwbare leverancier. dit is volkomen begrijpelijk. maar als oprichters is elke dollar die we besparen extra tijd voor het bedrijf. we budgetteren tot op de cent omdat ons levenswerk ervan afhangt. elke 100-urige werkweek verhoogt de kansen op succes iets. in deze fase van het leven zijn we zowel cash-arm als tijd-arm — we zetten alles in op de hoop dat het op een dag allemaal goedkomt. dat we op een dag zullen zitten op generatiewaarde — het soort waar de meeste mannen alleen maar van dromen. zelfs voor vrouwen die begrijpen dat ze misschien op de lange termijn in hun man investeren, is het moeilijk om niet te vergelijken. hun vrienden daten jongens met goedbetaalde techbanen, die van 10 tot 3 werken en het zich kunnen veroorloven om hen nu, niet later, een luxe ervaring te geven. optimaliseren voor de kortetermijn is menselijk — het is moeilijk om daartegen te vechten. een aan alle vriendinnen die daten met oprichters in een vroeg stadium — jullie zijn de echte helden. en aan al mijn mede-oprichters: moge je je persoon vinden terwijl je nog niets hebt. Want dat is de enige tijd dat je weet dat ze bij je is voor wie je bent, niet voor wat je hebt.