één onverwacht leuke ding dat ik heb ontdekt aan het regelmatig hosten (extreem weinig moeite) van grote groepsdiners (met veel hulp uit de gemeenschap) is hoeveel plezier het gezinsproject van hosten toevoegt aan ons leven

santi en ik vinden beiden vreugde in verschillende delen van de voorbereidingen voor het hosten, en vinden vreugde in het getuige zijn van elkaars sterke punten, vrienden verwelkomen en bijpraten brengt ons vreugde, onze peuter betrekken bij de voorbereidingen voor het diner brengt ons vreugde, hij voelt vreugde in het zien van het directe resultaat - we hebben plezier!

peuter houdt er echt van om mensen in huis te verwelkomen. een veelgestelde vraag voor de maaltijden is "wie komt er vandaag op bezoek?" het maakt ook de beloning van schoonmaken heel begrijpelijk omdat de feedbackloop kort is. hij vindt het leuk om te laten zien wat hij heeft schoongemaakt of voorbereid aan zijn vrienden wanneer ze komen.

eerlijk gezegd zijn de meeste van deze dingen ook waar voor Santi en mij, maar ik blijf me constant verbazen over hoe goed een 2,5-jarige is afgestemd op dezelfde dynamiek