Ik denk erover om eindelijk het verhaal te schrijven van wat er met mijn familie in Zweden is gebeurd. We wisten niet dat de Sociale Diensten van Zweden een onafhankelijke nationale instantie is met een sterke anti-Amerikaanse bias. "Het is de laatste bolwerk van onze hardline marxisten", legde een Zweedse vriend me uit. Tegen de tijd dat ik het doorhad, had de school maandenlang geheime rapporten over onze kinderen opgesteld. Een leraar had openlijk een hekel aan het feit dat ik een in gevecht uitgezonden Amerikaanse marinier was, en de kinderen waren daar trots op. De politie raakte uiteindelijk betrokken. Ik huurde een advocaat in. Hij vertelde me dat we het land zo snel mogelijk moesten verlaten, want als de staat onze kinderen in beslag nam (en dat doen ze daar vaak), zouden we ze nooit meer terugzien. Talrijke klachten en verliezen bij het EHRM voor het in beslag nemen van kinderen zonder reden. Dus maakten we een noodreis naar Kopenhagen en vlogen terug naar de VS. De volgende dag viel de staat ons huis en de buurt binnen op zoek naar onze kinderen. Onze vrienden daar sms'ten ons en waarschuwden ons dat de Zweedse autoriteiten van deur tot deur gingen op zoek naar ons. Wil iemand het volledige verhaal horen? Ik heb alle bonnen.