Recentelijk gebruik ik AI-assistentie om dingen te schrijven, eerst een standpunt naar voren brengen - AI laten ordenen - zelf redigeren, met behulp van externe krachten mijn persoonlijke denksysteem bijwerken en upgraden. In een tijd van informatie-explosie en ineenstorting van verhalen kan ik niet langer een constante set van waarden hebben. Mijn brein is bij de geboorte voorgeprogrammeerd met een set instellingen door mijn gezin, schoolonderwijs en sociale discipline. Dit systeem deed me geloven dat de wereld lineair is, dat goed en kwaad duidelijk zijn door oorzaak en gevolg, en dat hard werken nuttig is. De echte wereld is een enorme chaosgenerator. Onverwachte nieuwsitems en zwarte zwaan-evenementen schokken het oude systeem. Het is pijnlijk en verwarrend om na te denken, mijn brein is constant op zoek naar bugs. Wanneer het kwartje valt, heb ik met succes een patch aangebracht, wat betekent dat ik de onderliggende code opnieuw aan het opbouwen ben. Een inzicht is een kwestie van tijd. De huidige kennis is gebaseerd op de "beste oplossing" onder beperkte informatie, dus "huidige kennis is riskant". Net als in een game waarin je monsters verslaat en opklimt, blijf je constant "de oude versie van jezelf doden". Laat het vlees en bloed afbrokkelen en opnieuw opbouwen, om te evolueren.