6 dni po operacji Achillesa. 2 tygodnie od całkowitego zerwania w Malezji. Nie mogę się doczekać, aż przestanę brać leki przeciwbólowe na nogę. Będę szczery, próbowałem z tym walczyć na początku tygodnia, ponieważ nienawidzę brać leków (szczególnie tych mocnych). Ale to było nie do zniesienia, więc w końcu trzymałem się tego, co mi kazano brać (dość dużo). Zauważalnie zaczynam czuć się lepiej, ale zmęczenie jest realne - mam kilka dobrych godzin, ale potem jestem wyłączony na cały dzień (jak dzisiaj), śpiąc przez sporą część czasu. Dobrze jem i wykonuję ograniczone ruchy, które mogę robić - prawdopodobnie jeszcze 3/4 dni i całkowicie przestanę brać leki przeciwbólowe, ponieważ już zacząłem ograniczać ich stosowanie. Przeszedłem przez kilka poważnych kontuzji i rehabilitacji, ale powiem, że to zdecydowanie najcięższe. Nigdy nie musiałem brać większości tego, co mi dają, po prostu znosiłem to i byłem 'twardy' - zawsze myślałem, że dają ci więcej, niż naprawdę potrzebujesz. Kiedy powiedzieli, żeby nie robić nic przez 2 tygodnie, a jeśli spróbujesz, bądź niezwykle ostrożny (nawet przy pracy) - teraz w pełni to rozumiem, w przeszłości zawsze robiłem więcej, niż mówili, brałem mniej leków i wracałem do pracy wcześniej. Gdybym miał zwykłą pracę 9-17, byłbym na zwolnieniu przez minimum 14 dni i nie mógłbym się doczekać powrotu. W web3 byłem zajęty, ale frustruje mnie, że nie mogę być tak aktywny jak zwykle - ale muszę pamiętać, że to luksus móc nadal robić to, co robię, nawet z łóżka. Mam nadzieję, że w końcu wyjdę z farmy później w tym tygodniu na kilka godzin - zrobię kilka normalnych rzeczy, jak wziąć kawę na wynos, zrobić paznokcie, a nawet po prostu usiąść na zewnątrz. Dodałem trochę nerdowskich rzeczy dla osób znających się na medycynie - wyjaśniając procedurę, którą przeszedłem.