Bence yapay zekanın okumadaki rolünün "okumayı basitleştirmek" değil, "karmaşıklığı artırmak" olması gerektiğine inanıyorum. Yapay zekanın bir kışkırtıcı olarak hareket etmesine izin verin ve sürekli sorgulayarak, keşfederek ya da "farklılıklar" yaratarak, bilişsel ağlarımızı etki altında yeniden organize etmeye zorlayın. Bu açıdan, aynı makaleyle yüzleşmek, yapay zeka ile daha uzun sürmeli: sürekli farklı açılardan sorular sormak, makalenin görüşlerini bir mercek olarak ele almak ve daha derinlemesine bakmak. Bir bakışta kitap okuyup yüzlerce resmi taradıktan sonra, beyindeki bilişsel yapının yapısal değişiklikler geçirmesi zordur; bu zaman kazandırıyor gibi görünür ama aslında israftır.

Okumak, "ellerini daha akıllıca hareket ettirmek" içindir, daha kibirli "ağzını hareket ettirmek" için değil.

Bugünkü toplantıda, iki taraf farklı görüşlerini dile getirdikten sonra, her iki taraf oybirliğiyle "Yapay zeka hangi tarafın daha doğru görüşe sahip olduğunu görsün" dedi. Sonra seyirci ekrana baktı, model 31 saniye düşündü ve herkes 31 saniye sessiz kaldı. Araçlar kullandığımızı düşünüyoruz ama araçlar tarafından yeniden tanımlanıyorlar. Artık tartışmak "biz" değil, arkamızdaki "yapay zeka" tartışmak. Görünüşe göre "onlara" bağlam sağlayan bir etten ve kan API'sine dönüştük.