ik wou dat ik 17 was. Ik zou Claude-code kunnen draaien op een willekeurige dataset en mijn resultaten op Twitter kunnen plaatsen. De mannen in de macht zouden me opmerken en me een baan geven (als concubine). Maar nee. Ik ben 28. Ik maak deel uit van de permanente onderklasse. Mijn huur is binnenkort verschuldigd en ik zou dakloos kunnen worden. Dat is het leven.

Ik weet niet eens wat mijn vriendin de hele dag doet; ze stuurt me geen reels of tweets of spraakberichten. Ze bestaat gewoon zonder mij op de een of andere manier.

Hier is een leuke vraag voor een kwantitatief interview: hoeveel rechthoeken zitten er in deze afbeelding?