We zijn van jongs af aan opgegroeid in een omgeving die competitie aanmoedigt, een uitstekende persoon moet anderen verslaan en de eerste zijn. Op school vergelijken we cijfers, vergelijken we universiteiten; op het werk vergelijken we salarissen, vergelijken we posities; als we getrouwd zijn vergelijken we partners, vergelijken we kinderen; bij investeringen vergelijken we de omvang van het kapitaal, vergelijken we de grote resultaten. We hebben ons nooit afgevraagd: wat voor leven wil ik eigenlijk? Het is niet zo dat poëzie en verre oorden voor iedereen de wens zijn, het is niet zo dat paardrijden, skiën of surfen voor iedereen de wens is. Bijvoorbeeld ik, ik ben naar veel plekken in de wereld geweest en heb veel industrieën geprobeerd, allerlei sporten heb ik als beginner gedaan, maar het leukste vind ik gewoon wandelen, eenvoudige beweging, nadenken, lezen, lekker eten en comfortabel wonen. Zo ongecompliceerd, en wat dan nog? Zodra je jezelf de vraag stelt wat voor leven je leuk vindt, verdwijnen veel zorgen. Op de dag dat je sterft, maakt niemand zich druk om of je ooit a8a9 of a10 op je rekening had.