Concrete kunst uit de jaren 30 voorspelde generatieve kunst met 90 jaar; ze zochten pure wiskundige orde zonder enige menselijke emotie of intuïtie die in de weg stond. De groep van Max Bill verwierp zowel realistische schilderkunst ALS abstract expressionisme, en eiste kunst die bestond als pure zichtbare wiskunde zonder enige subjectieve interpretatie. Hun kern geloof: "kunst is gelijk aan orde"; elk stuk moet volgen harmonieuze wiskundige wetten, niet de gevoelens of persoonlijke visie van de kunstenaar. Dit klinkt precies als moderne algoritmische kunst, waar code vormen genereert door pure computationele logica, en volledig voorbijgaat aan menselijke subjectiviteit. Als generatieve kunstenaar geloof ik dat we de droom van Concrete Kunst vervullen: Objectieve, universele visuele systemen creëren die bestaan als pure wiskundige realiteit!