Ik ben erg benieuwd of het normaal is dat kindertandartsen in Brooklyn veel tijd besteden aan dingen zo klein als het vragen naar het merk van de tandzijde, tandpasta, tandenborstel en mondwater van onze 2-jarigen.

Het kan een regionaal iets zijn, en ik begrijp hun redenering, maar het voelt alsof dingen zoals dit- > de tandarts vraagt herhaaldelijk welk merk we van alles gebruiken > ik herinner het me niet > zij geven me huiswerk om de "juiste" merken te kopen - zijn wat de nieuwe ouderlijke neurose creëert.