Na er nog wat over nagedacht te hebben, ben ik tot de conclusie gekomen dat er altijd een oneindige vraag naar arbeid en intelligentie zal zijn totdat we alle middelen in het bekende universum hebben verbruikt. We kunnen dit aforisme "Kye's Wet van Arbeidsvraag" noemen. Kye's Wet van Arbeidsvraag stelt dat zolang er ongebruikte of onderbenutte middelen binnen het bekende universum blijven, er een oneindige en continu toenemende vraag naar arbeid en intelligentie zal zijn om deze middelen te verkennen, te extraheren, te verwerken en om te zetten in waardevolle goederen, diensten en kennis. De wet is gebaseerd op de observatie dat het universum enorme hoeveelheden materialen, energie en informatie bevat die nog niet volledig zijn benut. Deze middelen omvatten, maar zijn niet beperkt tot, grondstoffen op planeten en asteroïden, onbenutte energiebronnen (bijv. ster-, nucleaire of kwantumenergie) en de potentie voor nieuwe kennis door wetenschappelijke ontdekkingen en technologische innovaties. Zolang deze middelen beschikbaar blijven, zal de vraag naar arbeid, zowel fysiek als intellectueel, en intelligentie, menselijk, kunstmatig of hybride, aanhouden en groeien. De "oneindige" aard van deze vraag komt voort uit de schijnbaar grenzeloze reikwijdte van het universum en de complexiteit van zijn middelen, die mogelijk steeds geavanceerdere vormen van arbeid en intelligentie vereisen om toegang te krijgen tot en deze te benutten. Ik zal hier op een gegeven moment een artikel over schrijven in meer detail.