Herhaalde studies hebben aangetoond dat VC's zich te veel richten op oppervlakkige oprichtersattributen, wat leidt tot voorspelbaar slechte investeringen — en gemiste goede investeringen. De reden waarom dit gebeurt is simpel: VC's hebben zichzelf overtuigd dat 'fondsenwervingen' een wenselijke eigenschap is bij oprichters. Dus, als een product van prikkels en recursief denken, is de industrie samengekomen op een "ideale oprichter" archetype die (daarom) het gemakkelijkst kapitaal kan aantrekken. Natuurlijk erodeert deze onzin de rendementen, maar het maakt investeren gemakkelijker en helpt om kapitaal in hun middelmatige portefeuille te drijven. Moeilijk om de gewoonte te doorbreken. Als VC's die last op zichzelf hadden gelegd (om kansen te vinden) in plaats van op oprichters (om kapitaal te vinden), zouden ze de waarheid hebben ontdekt: Geweldige oprichters kunnen uit elk aantal achtergronden komen; succesverhalen zijn altijd uitschieters.