Gisteren werd ik uitgenodigd om te dineren door president Milei in Olivos, ter waardering voor de steun die ik hem heb gegeven in de moeilijkste week van zijn regering voor de verkiezingen. Tijdens de bijeenkomst spraken we over de openstaande kwesties. Het idee was om na te denken over de beste manier om de teams te versterken en zich voor te bereiden op deze tweede fase, maar we konden het niet eens worden. Het vertrek van een man met capaciteiten en evenwicht zoals Guillermo Francos, die voor de burgers stond voor gezond verstand, om vervangen te worden door iemand zonder ervaring, lijkt geen goed nieuws. Zoals ik al zei, was er de mogelijkheid om Francos te vervangen door een andere geschikte persoon uit zijn team, met een meer technische achtergrond en grotere capaciteiten voor leiding en coördinatie van teams, zoals Horacio Marín, de huidige president van YPF, die alle voorwaarden vervult door zijn eerdere ervaring. De chef van het Kabinet van Ministers is een essentiële figuur: hij coördineert de politieke en managementteams rond een agenda en een strategie. Bij deze naar mijn mening onjuiste beslissing komt de gebrek aan oplossing van de bekende interne geschillen van de regering, die cruciaal zijn voor de routekaart van de toekomst. Ik betreur deze situatie omdat, na de geleverde inspanning, de herbevestiging van de mensen in de stembussen en de ongekende steun van de Verenigde Staten, het land voor een historische kans staat die niet mag worden gemist. Zoals de president publiekelijk heeft gezegd, heb ik niets gevraagd en zal ik niets vragen op persoonlijke titel, maar ik voel me verplicht om mijn bijdrage te leveren en mijn zorgen te uiten omdat de toekomst van het land ons verbindt.