Dün, hükümetinin seçimlerden önceki en zor haftasında kendisine verdiğim destekten dolayı şükran amacıyla Başkan Milei tarafından Olivos'ta öğle yemeğine davet edildim. Toplantıda bekleyen konuları konuştuk. Fikir, takımları güçlendirmenin ve bu ikinci aşamaya hazırlanmanın en iyi yolunu düşünmekti, ancak anlaşamadık. Guillermo Francos gibi kapasite ve dengeye sahip, vatandaşlar için sağduyuyu temsil eden bir adamın yerine deneyimsiz bir başkasının geçmesi iyi bir haber gibi görünmüyor. Bahsettiğim gibi, Francos'un yerine, YPF'nin şu anki başkanı Horacio Marín gibi, ekibinden daha teknik bir profile ve ekiplerin liderlik ve koordinasyonu için daha fazla kapasiteye sahip, daha uygun başka bir kişiyle değiştirme olasılığı vardı. Bakanlar Kurulu başkanı önemli bir figürdür: siyasi ve yönetim ekiplerini bir gündem ve strateji etrafında koordine eder. Bana göre yanlış yönlendirilmiş olan bu karara, geleceğin yol haritasının anahtarı olan hükümetin iyi bilinen iç anlaşmazlıklarının çözümsüzlüğü de ekleniyor. Bu durumdan üzüntü duyuyorum çünkü gösterilen çabalar, halkın sandıkta yeniden onaylanması ve ABD'nin benzeri görülmemiş desteğinin ardından ülke, kaçıramayacağı tarihi bir fırsatla karşı karşıya. Cumhurbaşkanının kamuoyuna açıkladığı gibi, kişisel olarak hiçbir şey istemedim ve istemeyeceğim, ancak ülkenin geleceği konusunda birleştiğimiz için katkımı yapmak ve endişelerimi dile getirmek zorundayım.