Ik was mijn tanden aan het poetsen toen het eerste vliegtuig insloeg. Ik herinner me dat ik naar buiten keek en niets ongewoons zag, maar ik was al te laat voor mijn werk.

Het was mijn 2e week op de baan als nieuwe analist op de CDO-afdeling van Salomon Smith Barney, klas van 2001.

Het tweede vliegtuig raakte de toren terwijl ik naar kantoor liep. Ik draaide me om en zag een enorme vuurbal uit een van de torens komen. Het leek wel iets uit een actiefilm uit de jaren '90, behalve de voelbare angst die iedereen overviel.

Ik wist niet wat ik moest doen, dus ging ik naar kantoor, waar ik werd geconfronteerd met een massale exodus, inclusief mijn VP die me opmerkte en me vertelde om naar huis te gaan.

Toen ik terugkwam, vertelde de portier me dat niemand naar boven kon. Het is ongeveer 10 blokken van het World Trade Center. - te dicht bij de plaats delict.

Ik ging naar buiten en voegde me bij de menigte die omhoog keek naar de torens. Ik zag een stroom van wat op mieren leek, die van de top sprongen. Ik realiseerde me met afschuw dat het mensen waren, springers die dat lot verkozen boven wat hen eerder was overkomen.