Waarom de waarde van Polygon voortkomt uit nut — niet alleen betalingen Elke keer dat een nieuw partnerschap wordt aangekondigd, vraagt iemand: "Maar hoe voegt dit waarde toe aan Polygon?" Ze kijken naar gasprijzen en denken dat dat de maatstaf voor succes is. Maar de waarde van Polygon ligt niet alleen in het aantal transacties — het gaat erom hoe nuttig die transacties geld maken zodra ze op het netwerk zijn. Betalingen zijn de startlijn, niet de finishlijn: - Betaling-only ketens zoals Tron, Stellar enz. — zijn goed in het verplaatsen van geld. Maar daar stopt het. Geld beweegt, en verlaat dan. Er is geen retentie, geen composability, geen waarde capture. - Zelfs legacy-giganten zoals MoneyGram en Western Union maakten hun winst op on/off-ramps en FX-spreads, niet omdat ze innoveerden, maar omdat gebruikers geen alternatief hadden. Nu, met blockchains die de transferkosten commoditiseren, is die bescherming verdwenen. Dus gasprijzen gaan geen inkomsten genereren. Ze komen on-chain gewoon om kosten te verlagen, niet omdat ze nieuwe waarde toevoegen. Dat is een race naar de bodem. Polygon bouwt een wereldwijde "Revolut-op-schaal" Stel je nu het tegenovergestelde voor: Je houdt geld op Polygon en kunt: - Het uitgeven of vrienden in Europa betalen via Revolut met stablecoins op Polygon, - Het gebruiken in LATAM via Mercado Libre, Nubank, en zoveel andere applicaties. - Het ontvangen in Afrika via Flutterwave, Yellow Card - Het lenen of lenen op Morpho — direct. - Naadloos investeren in getokeniseerde financiële producten zoals BUIDL met BlackRock.. - Ontvangen salaris via Deel, verzonden met ZK-privacy met Railgun. Polygon verandert elk saldo in programmeerbaar kapitaal — bruikbaar, draagbaar en composable over markten. ...