Onlangs is het onderwerp schrijven op X behoorlijk populair geworden, en ik zag toevallig een artikel getiteld "Schrijftips", waarin de auteur een groot aantal klassieke adviezen over schrijven heeft verzameld en deze in verschillende categorieën heeft georganiseerd. Al deze uiteenlopende technieken worden eigenlijk ondersteund door een paar zeer duidelijke onderliggende logica's. Als je ook wilt dat je teksten boeiender en duidelijker worden, kan het zijn dat je na het lezen een "zo zit dat"-gevoel krijgt. Onderliggende logica 1️⃣: De essentie van schrijven is "ontwerp van de lezerervaring" Dit is het meest essentiële advies van allemaal. Veel schrijvers, inclusief ikzelf in het verleden, denken tijdens het schrijven alleen maar aan "wat ik wil uitdrukken". Maar de experts in deze notities wijzen op een hoger perspectief: schrijven gaat over "wat de lezer moet absorberen". Steven Pinker vat het het beste samen: het doel van de auteur is om het leesplezier te maximaliseren terwijl de mentale inspanning die de lezer nodig heeft om te begrijpen, geminimaliseerd wordt. Laat je lezer niet "zwoegen". Jouw taak is niet om informatie "te dumpen", maar om een "ervaringspad" te ontwerpen, zodat de lezer het gevoel heeft dat hij moeiteloos van een "glijbaan" afgaat, in plaats van zwetend een "berg op te klimmen". Zodra je deze instelling accepteert, dienen alle andere technieken om deze "beste ervaring" te ondersteunen. Onderliggende logica 2️⃣: Leeg eerst je "afvoer" voordat je begint met schrijven We hebben allemaal wel eens de ervaring van "schrijversblok": een leeg document openen, urenlang zitten zonder een enkel woord te kunnen schrijven. In deze notities wordt een van de meest levendige metaforen genoemd, afkomstig van Julian Shapiro's "creatieve kraan": > Stel je creativiteit voor als een verstopte waterleiding. De eerste mijl van de leiding is vol met "afvalwater" - dat zijn die afgezaagde, middelmatige, niet-doordachte "slechte ideeën" die in je hoofd rondspoken. Je leiding heeft maar één kraan. De enige manier om het "heldere water" erachter te krijgen, is door eerst al dat "afvalwater" volledig te laten weglopen. Waarom blokkeren we tijdens het schrijven? Omdat we altijd willen dat we meteen een gouden zin schrijven. We schrijven de eerste "afvalwater" zin (bijvoorbeeld "Dit is een vraag die het overdenken waard is...") en dan bekritiseren we onszelf onmiddellijk: "Oh mijn god, wat voor rommel is dit!" - dus we verwijderen het en proberen te wachten op "inspiratie". Het resultaat is dat we altijd vastzitten in de "afvalwater" laag. ...