De meeste durfkapitaalinvesteerders kunnen worden ingedeeld in (1) degenen die geloven dat wat ze doen een verklaarbaar en interpreteerbaar proces is, en (2) degenen die geloven dat wat ze doen een niet-repliceerbare zwarte doos is die meer op magie lijkt. De tweede groep kan verder worden onderverdeeld in (a) degenen die beweren dat dit het geval is voor marketingdoeleinden (om zichzelf onvervangbaar te laten lijken of om te voorkomen dat ze hun proces bekendmaken aan concurrenten), en (b) degenen die er oprecht in geloven en hun bedrijf op die manier runnen. Die laatste subgroep is verreweg de zeldzaamste, en ook de meest interessante.