Billionaires voor alles de schuld geven is de politieke versie van het de schuld geven aan het weer. Het is een excuus dat inspanning, verantwoordelijkheid en basis economie uit de vergelijking verwijdert. Huur is niet hoog omdat er een handvol rijke mensen bestaat. Het is hoog omdat dezelfde politici die roepen om eerlijkheid de bouw blokkeren, de aanvoer beperken en de kosten door regelgeving en bestemmingsplannen opdrijven. Boodschappen zijn niet duur omdat iemand in een herenhuis dat wil. Ze zijn duur omdat de beleidsmaatregelen die zij steunt de energiekosten verhogen, de productie beperken en verplichtingen aan elke stap van de toeleveringsketen toevoegen. Er zijn niet genoeg banen omdat dezelfde klasse politici het aannemen riskant en duur maken. Mensen voelen zich onveilig omdat aanklagers weigeren te vervolgen. Het verkeer is verschrikkelijk omdat infrastructuur decennia nodig heeft om goedgekeurd te worden. Gezondheidszorg is duur omdat het systeem is ontworpen rond bureaucratie, niet rond patiënten. Auto's en huizen kosten meer omdat politici schaarste als een deugd beschouwen en bureaucratie als een morele prestatie. Het is bijna indrukwekkend om een gekozen ambtenaar te zien wijzen naar elk probleem dat door haar eigen ideologie is gecreëerd en dan te doen alsof de oorzaak mensen zijn die er niets mee te maken hebben. Er bestaat een eenvoudig antwoord. Het is alleen niet het antwoord dat zij wil dat je opmerkt.