Ik ging op een sollicitatiegesprek voor een Senior SWE-rol. Ze vroegen me naar mijn ervaring met Kafka. Ik vertelde hen hoe in "Metamorfose" iemand zijn waarde in de ogen van anderen kan verliezen op het moment dat hij niet meer nuttig is. Het is een huiveringwekkende herinnering aan hoe fragiel ons gevoel van erbij horen kan zijn wanneer het afhankelijk is van productiviteit in plaats van menselijkheid. Ik vertelde hen hoe in "Het Proces" hij de hulpeloosheid beschrijft van het confronteren van instellingen die willekeurig, niet verantwoordelijk en onmogelijk te navigeren aanvoelen. De willekeurigheid van een gigantisch systeem kan je ziel verpletteren. Onze hersenen kunnen overweldigende inconsistentie niet aan. Ik vertelde hen hoe we in "Het Kasteel" leren dat het zoeken naar goedkeuring van een onbereikbare autoriteit een valstrik is. Als je je leven besteedt aan het najagen van validatie van mensen die er niet om geven, voel je je uiteindelijk vastzitten. De achtervolging verbruikt meer dan de beloning die het geeft. Ik kreeg de baan niet. De markt is zwaar.