Gedachten… Van vertrouwen naar bewijs naar vertrouwen. In de vroegste stadia van het menselijk leven hing elke interactie volledig af van de persoon voor je. Er waren geen camera's, geen registraties, geen digitale sporen. Jouw woord was jouw identiteit. Als mensen ontdekten dat je onbetrouwbaar was, was je klaar. Gemeenschap was de enige infrastructuur, en vertrouwen was de enige valuta. Dat veranderde op het moment dat technologie permanente registraties introduceerde. Camera's, databases, en uiteindelijk het internet creëerden een wereld waarin je de persoon niet meer hoefde te vertrouwen. Je kon het bewijs vertrouwen. (Screenshots, video, metadata, openbare sporen.) Deze verschuiving maakte de samenleving verantwoordelijker, maar verzwakte ook de instincten die mensen ooit hadden om hun woord te beschermen. Bewijs werd de laatste rechter, waardoor reputatie minder belangrijk werd. Nu betreden we de volgende omkering. AI zal alles digitaal oneindig maakbaar maken. (Afbeeldingen, stemmen, identiteiten, tijdlijnen, hele realiteiten.) Wanneer bewijs op grote schaal kan worden gegenereerd, verliest bewijs zijn autoriteit. Het systeem keert terug naar de bron. Vertrouwen gaat terug naar de persoon, niet naar het bestand. ...