Na meer dan een jaar van beleidswerk in de frontlinie van Jito en een decennium van lobbyen en educatie door industriegenoten, brengen we de kernoperaties van de Jito Foundation terug naar de VS. 🇺🇸 Jito komt thuis, en we geven een feest om dit te vieren.

Jarenlang werden Amerikaanse crypto-oprichters gedwongen om offshore te gaan. Niet omdat we wilden vertrekken, maar omdat onduidelijke regels, vijandige handhaving en het sluiten van bankrekeningen het bijna onmogelijk maakten om hier te opereren.

Banken zouden ons niet bedienen. Leveranciers zouden geen contract met ons aangaan. Elke productbeslissing droeg echte maar niet kwantificeerbare juridische risico's van een vijandige en wispelturige regelgevende instantie die op hol geslagen was. Dat is wat mensen bedoelen als ze het hebben over "Operation Chokepoint 2.0."

Dus bedrijven pasten zich aan. Kernactiviteiten verhuisden naar het buitenland. Alleen de code bleef onshore, omdat software schrijven communicatie is, en het Eerste Amendement nog steeds belangrijk is.

Dit was niet uniek voor Jito! Coinbase, Ripple, Kraken en vele anderen breidden zich uit naar het buitenland om te overleven. Het aandeel van Amerika in wereldwijde blockchain-ontwikkelaars is gedaald. Hoogbetaalde technische banen zijn met hen vertrokken.

Maar er is iets veranderd. Na jaren van verwarring beweegt Washington eindelijk richting duidelijkere regels: GENIUS Act. Inspanningen voor marktstructuur. Een coherenter regulerend beleid.

Daarom brengen we de kernactiviteiten weer onshore via de Jito Foundation. Repatriëring is geen persbericht, het is moeilijk, duur en echt. Maar het is de moeite waard om het nu te doen.

Dit is persoonlijk voor mij. Mijn ouders waren ondernemers. Ik ben een ingenieur. Ik geloof diep in de Amerikaanse droom: dat, gegeven de kans, dit land kiest voor innovatie, vrijheid en leiderschap.