Drie jaar geleden deed een onbekende meester een voorspelling voor mij, met een lage stem: "Drie jaar later zal de hemel je een leven vol rijkdom en eer schenken." Ik lachte koud en dacht: als het echt voorbestemd is, dan ga ik er tegenin. Elke avond dronken, na het drinken games spelen, de hele nacht doorgaan; niet werken, niet socialiseren, niet loten kopen, geen enkele kans aangrijpen. Ik leefde mijn dagen als een hoop afval, opzettelijk voor het lot gestapeld, gewoon om te testen - zou het niet uitmaken hoe ik mezelf verwoestte, het zou me nog steeds rijkdom en eer geven. Op de ochtend van de laatste dag van de driejarige termijn werd ik met een kater wakker, mijn hoofd bonkte, en ik strompelde naar de deur. De koude wind snijdend, kwam recht naar binnen. Ik kneep mijn ogen samen en keek - bij de ingang van elk gebouw in de wijk stond in grote, felrode letters: Sloop. In dat moment begreep ik het.