Ten tydzień na rynku to zarówno szaleństwo, jak i rzeźnia. Na naszych oczach wydarzyły się kilka x10 cudów, $Aster, $STBL, $REAL, historie o nagłym wzbogaceniu się zalewają Twittera, pełno zrzutów ekranowych z siedmioma cyframi zysku. Ale z drugiej strony, byliśmy świadkami największej likwidacji w tym roku, której całkowita wartość wyniosła 1,8 miliarda dolarów. Z czego likwidacje długich pozycji $ETH przekroczyły 500 milionów dolarów, co stanowi dwukrotność $BTC. Niektórzy zarobili miliony dolarów, inni stracili wszystko, ich konta zniknęły w mgnieniu oka. Nie daj się zwieść pozorom PnL, na tym rynku jedynym, który naprawdę może przetrwać, nie są chwalebne zyski, ale umiejętność zarządzania ryzykiem.

Pokolenie 00 nie jest z natury skłonne do ryzyka, lecz zostało zmuszone przez czasy do bycia "graczami wysokiego ryzyka". Ceny mieszkań podwoiły się w ciągu dziesięciu lat, a jedna potrzebna nieruchomość to kilka dziesięcioletnich pensji. Całkowita wartość rynków akcji w USA przekroczyła 50 bilionów dolarów, a indeksy nieustannie biją historyczne rekordy. W Chinach stopa bezrobocia wśród młodzieży przekroczyła 20%, a w wielu krajach Europy przekroczyła 15%. Globalny wzrost wynagrodzeń młodych ludzi wynosi mniej niż 1%, podczas gdy inflacja pożera je z roku na rok. Poprzednie pokolenie mogło kupić mieszkanie, samochód i gromadzić majątek dzięki stabilnej pracy. Nasze pokolenie ma do czynienia z astronomicznymi cenami aktywów, spadającymi możliwościami zatrudnienia i stagnacją wzrostu płac. Dla pokolenia 00 pozostaje tylko jedna droga wysokiego ryzyka. Młodzi ludzie nie kierują się chciwością w kierunku ryzyka/ kryptowalut, lecz dlatego, że w tych czasach wszystkie bezpieczne ścieżki zostały zablokowane, jedyną pozostałą opcją jest to, co poprzednie pokolenie nazywa "wysokim ryzykiem".

Ludzie zawsze pytają mnie: ile według ciebie wystarczy, żeby przejść na emeryturę? Szczerze mówiąc, w Singapurze to pytanie nie ma sensu. Niezależnie od tego, ile powiem, sam będę czuł, że to absurd. Ale spójrz na rzeczywistość. Mieszkanie dwupokojowe o powierzchni 700 stóp kosztuje co najmniej 1 milion dolarów amerykańskich. Samochód Toyota w podstawowej wersji zaczyna się od 100 tysięcy dolarów amerykańskich, a do tego trzeba co dziesięć lat wymieniać certyfikat COE. Wynajem mieszkania, dwupokojowe też kosztuje 3-4 tysiące dolarów amerykańskich miesięcznie. To tylko podstawowe życie dorosłego. Chcąc mieszkać lepiej, liczby od razu się podwajają. Czasami, gdy podróżuję do innych krajów azjatyckich, dopiero wtedy zauważam, że w Singapurze żyjemy w zniekształconej rzeczywistości finansowej. Milion dolarów amerykańskich w innych krajach azjatyckich może wystarczyć na emeryturę i godne życie, ale w Singapurze wystarczy tylko na małe mieszkanie + samochód, a gotówki szybko brakuje. Edukacja dzieci, emerytura rodziców, presja inflacyjna - to wszystko nie zostało uwzględnione. W jednym z najdroższych miast w Azji, milion na emeryturze to tylko żart, nie mówiąc już o leżeniu na laurach, wielu ludzi pracuje do końca, a i tak ledwo zdobywa bilet do przetrwania.