Dziś sprzedałem mojego ostatniego Bored Ape (#5533) za 49 000 dolarów. Kupiłem go za 150 000 dolarów trzy lata temu. Nie jest źle, prawie na plusie. Ale… Patrzyłem na tę tęczową uśmiech przez długi czas, zanim kliknąłem „sprzedaj”. Ta głupia buzia kosztowała mnie dom. Sprzedaż została zrealizowana w kilka sekund. 49 047 dolarów wylądowało w moim portfelu. Bez szampana. Bez społeczności. Tylko ja odświeżający Etherscan w milczeniu. Myślałem, że poczuję ulgę. Zamiast tego poczułem, jak trzy zmarnowane lata uderzają mnie jednocześnie, jak wielka paczka ręczników papierowych z Costco. Rozmowy na Discordzie z obcymi. Mowa o „użyteczności”. Obietnice koncertów, filmów, imprez w metaverse. Nic z tego nie wydaje się prawdziwe. A potem prawdziwy cios: Połowa pieniędzy legalnie trafia do mojej byłej żony. Już kupiła kolejnego Pelotona. Nie dla siebie, dla swojego chłopaka. Dowód? Jego historia na Instagramie. Bez koszulki. Spocony. Pedalujący moją finansową ruinę w moim starym mieszkaniu. Jaki jest sens tego wszystkiego? Ape zniknął. Mapa drogowa bez drogi. Bez uścisku dłoni. Tylko jpeg z tęczową buzią, który zjadł sześciocyfrową część mojego życia. Małpy razem silne? Już nie.