Düşündüğün her duygusal şeyi söylemek, dünyaya daha fazla sıcaklık getirmeye çalıştığın için özür dilemek ya da utanmak hiç bu kadar önemli olmamıştı

Yoğun bir sosyal ortamda aktifseniz, sonunda herkesin bilmediği [birinin kötü davranışı] sorunuyla karşılaşırsınız Bence insanlar esnek ve kurtarılabilir, nadiren kötü olurlar ve iptal kültürü konusunda biraz paranoyak hissediyorum, ama bazen birinin itibarını korumak, sana verdikleri zararı asla kabul etmemek, 1) zararı düşünmedikleri anlamına geliyor, bu da onları tekrar yapma olasılığını artırır ve 2) hakkında hiç kötü bir şey duymamış insanlar onlara olması gerekenden daha çok güvenir İdeal olarak, fısıltılı bir ağ insanları şüpheli karakterler konusunda uyarmak ve onları dışarılamamak amacına hizmet eder, ancak bence insanlar yargılarında toplayıcı ve affetmez olurlar. Durum gri olsa bile taraf seçerler; Birine karşı dikkatli ya da temkinli olma önerisi, onu tamamen dışlamaya, karakterini sorgulamaya ve uzaklaştırmaya dönüşür. Bence bu zararlı ve ters etki yaratıyor, çünkü insanların büyümek için destek ve sürekli hesap verebilirliğe ihtiyacı var; Cezai önlemler ve birine izole uygulamak hiçbir amacı yetmez ve sorunlarını daha da kötüleştirebilir. Ama sürünün nasıl tepki vereceğini tahmin edemez veya kontrol edemezsiniz. Kişinin kendisine zarar verdiğini paylaşan, suçlamanın doğruluğunu veya ciddiyetini sorgulayan kişiye karşı her zaman tepki olma ihtimali vardır. Sanırım bu yüzden burada gerçekten kamuya açık çağrılar bu kadar nadir: iptal kültürünün alevlerini hiçbir yöne körüklemek istemiyoruz, zararlı Ama kendimi sıkışmış hissediyorum: 1) insanları uyarmak, 2) zararlı davranışlardan sorumlu tutmak ve 3) aşırı hevesli iptalleri tetiklememek konusunda denge kurmak Son birkaç ayda bu soru 4 kez gündeme geldi — tanıdığım birini kötü gösteren bilgilere sahibim, ama kamuoyunda bir kınama ya da makul bir yanıt için bir uzlaşı yok, bu yüzden göz ardı ediliyor, açıkçası. Birinin bana karşı şüpheli davranışları hakkında bile sustum, çünkü gereksiz yere acı çekmelerini istemedim. Ama bu sorumsuzca mı? Birinin verebileceği zararı doğruldurma konusunda faydalı bir şekilde dürüst olmanın bir yolu var mı, faydasız bir cezalandırıcı tepki tetiklemeden?

Bu beni derinden üzüyor İnancınız ona kendi inancını bulması için ilham verdiği için Katolikliğe geçen agnostik bir adamla evlenme, çocuklarınızı her iki dinden de yetiştirmeyi kabul etme, ancak onlarca yıl sonra sizin din değiştirmenizi umduğunu söylemesi fikri mi? Bir kabus