"Polished Sin" üzerine bir baskı topladığı için @metalliride'a teşekkürler @objktcom 15 sol - 5 @tezos Polished Sin, şımartmayı kontrol kaybı değil, bir incelik sanatı olarak ele alıyor. Arzu burada kaos olarak değil, ayna parlaklığına dönüşmüş disiplinin bir şekilde ortaya çıkar. İki beden, dokunmanın kasıtlı olduğu ve ölçülmenin dikkatle terk edildiği, unutulmadığı aşırılık özel ekonomisinde buluşuyor. Altın, deride geçmiş süslemelerin izi gibi izler vardır. Bunlar gizlenecek yaralar değil, zevk, baskı ve ısrarla kazanılan lükslerdir. Yüzey parlıyor çünkü işlenmiş, arzu edilmiş, tekrar tekrar geri getirilmiş. Samimiyet, yavaş, pahalı ve kasıtlı bir yapay nesne haline gelir. Bu eser, suçluluk dilini reddediyor. Burada günah itiraf edilmiyor, özenliyor. Geriye kalan ise, bedenin artık istemek için izin istemediği ve hoşgörülenin lütuf haline yükselttiği sessiz bir yakınlık ihtişamıdır.