Ik denk soms aan lepels. Het feit dat iedereen ter wereld er één heeft. Elk appartement, huis of gebouw, groot of klein, heeft een lade met minstens één lepel. De stille alomtegenwoordigheid ervan. Niet gekozen om betekenis. Niet tentoongesteld of gevierd. Gewoon daar, altijd daar. Mogelijk meer dan één biljoen lepels ooit gemaakt in de menselijke geschiedenis. Een van de meest democratische dingen die we ooit hebben gemaakt. Het universele gereedschap dat in elk huis bestaat.