Wanneer Karpathy zich al afvraagt of hij "de tijd niet meer kan bijbenen", is de angst van de gewone mensen niet langer ongegrond. Deze top-expert op het gebied van AI onthult op een uiterst eerlijke manier een wrede realiteit: het beroep van programmeur ondergaat een gewelddadige reconstructie van "niveau 9 op de schaal van Richter". Wat we ooit met trots als onze codebijdragen beschouwden, wordt steeds schaarser, en in plaats daarvan komt er een geheel nieuwe, enorme abstractielaag: Agent, Prompt, Context, MCP, verschillende toolchains. We moeten bovenop de traditionele engineeringdenkwijze een geheel nieuw mentaal model opbouwen om deze vol willekeur en zelfs onverklaarbare AI-modellen te beheersen. Het meest pijnlijke is dat Karpathy openlijk zegt dat als we de afgelopen jaar opgekomen tools niet met elkaar weten te verbinden voor een 10-voudige krachtvermeerdering, dat dit puur "technisch inferieur" is. De oorzaak van deze kloof ligt in het feit dat deze krachtige nieuwe tools helemaal geen bijbehorende "handleiding" hebben, en bovendien extreem snel itereren. De industrie biedt geen standaardantwoorden meer, iedereen wordt gedwongen om vanaf nul te beginnen en te ontdekken hoe ze die onbetrouwbare, foutgevoelige en voortdurend veranderende AI-componenten met de strikte oude engineeringstructuur kunnen integreren. In het licht van deze enorme verandering is de enige uitweg misschien wel, zoals hij zegt: zonder gids de mouwen opstropen en met eigen handen deze 10-voudige kenniskloof dichten.