Kiedy pojawia się nowa, rewolucyjna technologia, powszechnym błędem jest po prostu myślenie o replikacji starych procesów w nowym medium bez ich przemyślenia. Tak było w początkowych dniach Internetu, kiedy wiele firm kopiowało offline'owe modele w Internecie, co prowadziło do nieodpowiedzialnych praktyk i ostatecznie do krachu dot-comów. Nie powinniśmy powtarzać tego wzorca w przypadku blockchaina, chociaż historia sugeruje, że takie błędy często są częścią krzywej uczenia się w kierunku bardziej znaczących zastosowań. Modele, które przetrwają, to nie te, które naśladują przeszłość, ale te, które na nowo wyobrażają sobie branże, przeprojektowują procesy i umożliwiają całkowicie nowe możliwości, które w przeciwnym razie nie mogłyby istnieć. To tam leżą prawdziwe przełomy: kiedy technologia nie jest tylko nakładką, ale reinwencją. W przypadku blockchaina, szybkość i powierzchowne oszczędności kosztów często są przedstawiane jako kluczowe zalety. Ale to jest mylące. Bazy danych zawsze będą szybsze, a szybkość nie jest tym, co czyni blockchainy wartościowymi. Ich definiującą cechą jest koordynacja bez zaufania, weryfikowalny stan, nowe projekty mechanizmów oraz umożliwienie systemów, którymi nie kontroluje żaden pojedynczy aktor. Kiedy blockchainy są traktowane tylko jako szybsze młotki w poszukiwaniu gwoździ, wyniki są płytkie. Kiedy są używane do budowania tego, co wcześniej było niemożliwe, mogą przekształcać branże i przetrwać jako podstawowa infrastruktura.