Nie udało nam się!!! Ludzie w moim wieku unikają chodzenia na imprezy z powodu lęku społecznego, ale bez problemu spędzają 12 godzin na graniu w gry lub przeglądaniu. Rozmowa twarzą w twarz wydaje się wyczerpująca, ale będziemy kłócić się z nieznajomymi w internecie przez godziny. Jesteśmy ostrożni w stosunku do ludzi, lekkomyślni w kwestii naszego czasu i uwagi. Wiele z nas robi wszystko samodzielnie teraz. > Ćwiczenie w pojedynkę > Jedzenie w pojedynkę > Spędzanie całych weekendów w naszych pokojach z wieloma ekranami Prawdziwe życie stało się skomplikowane. Jeśli ktoś chce zacząć coś fizycznego, potrzebuje pozwoleń, kontaktów, pieniędzy, lat pracy. Podczas gdy przeglądanie bez końca lub kupowanie jakiejś losowej kryptowaluty wymaga zerowego wysiłku. Cyfrowe stało się bezwysiłkowe. Fizyczne pozostało trudne. Więc ludzie wybierają ekrany. I wszystko się dostosowało. Każda platforma wymyśliła, jak zatrzymać cię dłużej. Nieskończone przewijanie, automatyczne odtwarzanie, algorytmy, które dokładnie wiedzą, co przyciąga twoją uwagę. Wszystko na naszych ekranach jest zaprojektowane, aby powstrzymać nas od wyjścia. Tymczasem tradycyjna droga zniknęła. Normalny scenariusz już nie działa. > Pierwsze domy w wieku 40 lat teraz > Dzieci i małżeństwo wydają się luksusem wymagającym majątku pokoleniowego Ludzie nazywają to kryzysem samotności. Ale nie sądzę, że to prawda. Nie jesteśmy samotni, ale po prostu czujemy się komfortowo będąc samemu. Ekrany tak dobrze wypełniają lukę, że zapomnieliśmy, dlaczego chcielibyśmy mieć prawdziwe towarzystwo. Zbudowaliśmy świat, w którym otwarcie aplikacji jest łatwiejsze niż rozpoczęcie rozmowy. Gdzie wszystko w prawdziwym życiu ma opór, ale wszystko cyfrowe jest natychmiastowe. Gdzie budowanie społeczności wymaga wysiłku, ale konsumowanie treści nie wymaga niczego. To nie jest postęp.