Kiedy jesteś aktywny w gęstej scenie społecznej, w końcu napotkasz problem [czyjegoś złego zachowania], o którym nie wszyscy wiedzą. Myślę, że ludzie są plastyczni i odkupieni, rzadko są źli, a ja jestem trochę paranoiczny na punkcie kultury anulowania, ale czasami myślę, że ochrona czyjejś reputacji przez nigdy nieprzyznawanie się do krzywdy, jaką ci wyrządził, oznacza 1) że nie zmierzy się z krzywdą, co sprawia, że jest bardziej skłonny do powtórzenia tego, oraz 2) że ludzie, którzy nigdy nie słyszeli złego słowa na ich temat, ufają im bardziej, niż powinni. Idealnie, sieć szeptów ma na celu ostrzeganie ludzi przed podejrzanymi postaciami, nie wykluczając ich, jeśli to nie jest zasłużone, ale myślę, że ludzie mają tendencję do totalizowania i nieprzebaczania w swoich osądach. Wybierają strony, nawet gdy sytuacja jest szara; sugestia, aby być ostrożnym lub nieufnym wobec kogoś, zamienia się w całkowite wykluczenie ich, kwestionowanie ich charakteru i odpychanie ich. Moim zdaniem to jest szkodliwe i nieproduktywne, ponieważ ludzie potrzebują wsparcia i konsekwentnej odpowiedzialności, aby się rozwijać; środki karne i izolowanie kogoś nie osiągają żadnego z tych celów, a nawet mogą pogorszyć ich problemy. Ale nie możesz przewidzieć ani kontrolować, jak stado zareaguje. Zawsze istnieje możliwość reakcji wstecznej na osobę, która dzieli się tym, że została zraniona przez kogoś, kto jest w przeciwnym razie lubiany, kwestionując ważność ich oskarżenia lub jego powagę. Podejrzewam, że dlatego prawdziwe publiczne wezwania do odpowiedzialności są tutaj tak rzadkie: naprawdę nie chcemy podsycać płomieni kultury anulowania w żadnym kierunku, to jest toksyczne. Czuję się jednak uwięziony w tym, jak zrównoważyć 1) ostrzeganie ludzi, 2) pociąganie ludzi do odpowiedzialności za szkodliwe zachowanie i 3) nie wywoływanie przesadnych anulacji. Tylko w ciągu ostatnich kilku miesięcy to pytanie pojawiło się 4 razy — mam informacje, które sprawiają, że ktoś, kogo znam, wygląda źle, ale nie ma publicznego potępienia ani nawet konsensusu wśród tych, którzy o tym wiedzą, co do rozsądnej reakcji, więc po prostu to ignoruje, o ile mi wiadomo. Nawet milczałem na temat czyjegoś podejrzanego zachowania wobec mnie, ponieważ nie chciałem, aby cierpiał niepotrzebnie. Czy to jest jednak nieodpowiedzialne? Czy jest sposób, aby być użytecznie prawdziwym na temat szkód, które ktoś może wyrządzić, bez wywoływania niepomocnej reakcji karnej?