Tüm gürültüden, paralardan, binadan, fiyat hareketlerinin izlenmesinden, kırmalardan, tamirlerden, sevkiyattan sonra; güvensiz, merkeziyetsiz, doğrulanabilir ve özel altyapı için bitmek bilmeyen baskı, ona güvenen insanları ihanet etmeyi reddediyor... Bu an bir abartı döngüsü, geçici bir trend ya da sadece bir meta olarak hatırlanmıyor. Umarım insanlığın kendini toparladığı an olarak durur: Tahliye, gözetim ve asimetriye tahammül etmeyi bıraktığımız anda, ve egemenliği varsayılan koşul olarak talep etmeye başladı. Umarım bu bizim kolektif içgüdümüze kazınır, insanların kendilerine saygı duyan sistemleri hak ettiğini, mahremiyet yıkım değil, normallik, Ve egemenlik, kurumlar, hükümetler veya düzenleyiciler tarafından bize verilen bir şey değil, inşa edip uygulamamız gereken bir şeydir. çünkü bu hareket silinmez bir iz bırakmadan solmazsa, gözetim varsayılan olarak kazanır. ve sonsuza dek kendi rehavetimizin panoptikonunda mahsur kalıyoruz. Anon'da inşa etmeye devam edin, gizlilik rönesansı henüz yeni başlıyor.