Başarısız olduk!! Benim yaşımdaki erkekler sosyal kaygı nedeniyle bir partiye gitmekten kaçınırlar, ancak 12 saat boyunca oyun oynayarak veya kaydırma yaparak geçirmekte sorun yok. Yüz yüze sohbet yorucu geliyor ama yabancılarla çevrimiçi olarak saatlerce tartışacağız. İnsanlara karşı temkinliyiz, zamanımız ve dikkatimiz konusunda pervasızız. Birçoğumuz artık her şeyi tek başımıza yapıyoruz. > Yalnız egzersiz yapmak > Yalnız yemek > Tüm hafta sonlarını birden fazla ekranlı odalarımızda geçirmek Gerçek hayat karmaşıklaştı. Eğer biri fiziksel bir şeye başlamak istiyorsa. İzinlere, bağlantılara, paraya, yıllarca çalışmaya ihtiyacınız var. Sonsuz kaydırma yapmak veya rastgele bir kripto satın almak sıfır çaba gerektirir. Dijital sürtünmesiz hale geldi. Fiziksel zor kaldı. Bu yüzden insanlar ekranları seçti. Ve her şey uyarlandı. Her platform sizi nasıl daha uzun süre kilitli tutacağını buldu. Sonsuz kaydırma, otomatik oynatma, dikkatinizi tam olarak neyin çektiğini bilen algo beslemeleri. Ekranlarımızdaki her şey bizi gitmekten alıkoymak için tasarlandı. Bu arada geleneksel yol ortadan kalktı. Normal komut dosyası artık çalışmıyor. > Şimdi 40 yaşında ilk evler > Çocuklar ve evlilik, nesiller boyu zenginlik gerektiren lüksler gibi geliyor İnsanlar buna yalnızlık krizi diyor. Ama bunun doğru olduğunu düşünmüyorum. Yalnız değiliz ama yalnız olmaktan rahatız. Ekranlar boşluğu o kadar iyi dolduruyor ki, neden gerçek bir arkadaşlık istediğimizi unuttuk. Bir uygulamayı açmanın sohbet başlatmaktan daha kolay olduğu bir dünya inşa ettik. Gerçek hayatta her şeyin sürtüşmelerin olduğu ama dijital olan her şeyin anında olduğu yer. Topluluk oluşturmanın çaba gerektirdiği, ancak içerik tüketmenin hiçbir şey gerektirmediği yer. Bu ilerleme değil.