Bazı insanlar çok az şey isteyerek ruh sağlığını korur. Günü bitiriyor, her şeyi kapatıyor ve yoluna devam ediyorlar. Ticaret böyle bir durgunluğa izin vermez. Zihninizi fırsat aramaya eğittiğinizde, bu asla durmaz. Her kârlı işlem kaçırdığınız işlemi vurgular. Ulaşılan her kilometre taşı hemen üstündeki bir sonraki dönüm noktasını ortaya çıkarır. Tatmin geçici hale gelir çünkü gelişim her zaman görünür, her zaman ölçülebilir, her zaman ulaşılmaz bir yerde. Zamanla, daha çok zorlamak artık bir seçim olmaktan çıkıp alışkanlığa dönüşüyor. Daha fazla tablo. Daha fazla seans. Daha fazla strateji. Daha fazla performans baskısı. Yavaşlamak tehlikeli hissettiriyor, herkesin peşinden koşuyor olabileceği görünmez bir eğrin gerisinde kalmak gibi. Erken aşamada bu yoğunluk karşılığını veriyor. Disiplininizi çoğundan daha hızlı geliştirirsiniz. İnfazınız keskinleşiyor. Riske karşı toleransınız artar. Sonuçlar gelir ve sürekli katılımın başarının bedeli olduğu inancını pekiştirir. Ama piyasa size maliyeti baştan göstermiyor. Kasıtlı duraklamalar olmadan, sisteminiz asla toparlanamaz. Ekranlar kapandıktan sonra vücudunuz çok uyanık kalır. Karlı günler hâlâ ağır geliyor. Kayıplar olması gerekenden daha uzun sürüyor. Stres kötü takaslardan değil—oyundan tamamen ayrılmamaktan kaynaklanıyor. Sonunda yorgunluk olarak ortaya çıkar. Zihinsel sis. Uyumakta zorlanıyorum. Sürekli bir arka plan gerilimi. Bazen korkudan değil, uzun süren aşırı yüklenmeden panik bile oluyor. Bu nankörlükle ilgili değil. Hırslı tüccarlar yalnız para peşinde koşmuyor—kendini kapatmayı bilmeyen içsel bir baskıya yanıt veriyorlar. Sürekli yüksek performans modunda yaşamak, sermaye eğrisi yükselmeye devam etse bile yavaş yavaş aşındırır. Belki de ticarette gerçek büyüme, hırsları azaltmakla ilgili değildir. Önemli olan, ne zaman uygulayacağınızı öğrenmek....