🔴 De EU heeft gestemd voor de digitale euro. Op 19 december heeft de Europese Raad zijn standpunt aangenomen, waardoor Europa stilletjes een stap dichter bij een publieke digitale valuta komt: Een beslissing die werd verwelkomd door de Europese Commissie en, niet verrassend, door de Europese Centrale Bank. In feite staat de @ecb nu grotendeels alleen: het is de enige centrale bank ter wereld die een retail CBDC zo ver heeft gepusht, terwijl de meeste andere projecten zijn vertraagd, gepauzeerd of verlaten. De timing is niet neutraal. Deze stemming kwam slechts drie dagen nadat de Franse president @EmmanuelMacron publiekelijk had opgeroepen tot de creatie van een digitale euro — naast euro-gelinkte stablecoins. Een primeur voor een Europese staatshoofd. En een duidelijk politiek signaal. Formeel gaat de tekst over wettig betaalmiddel, acceptatie van contant geld en toegang tot fysiek geld. De volgende stap ligt nu bij het Europees Parlement. De rapporteur, @Fernando Navarrete (@EPPGroup), is niet in lijn met de Commissie en de ECB, wat de weg vrijmaakt voor lange en potentieel gespannen discussies over gebruiksgevallen, ontwerpkeuzes en de algehele relevantie van het project. Maar het diepere probleem is niet juridisch. Het is technologisch. Zoals we al maanden (jaren?!!) bij @TheBigWhale_ zeggen, is geld in een nieuwe fase gekomen. 👉 Geld is niet langer alleen politiek en financieel — het is nu volledig technologisch. En dit is waar de digitale euro zijn grootste uitdaging ondervindt. Tegenover hoogontwikkelde, dollar-gelinkte stablecoins — snel, programmeerbaar, wereldwijd ontworpen — loopt een slecht ontworpen digitale euro het risico eruit te zien als een "chipversie" van geld: publiek, rigide en technologisch achterhaald. Kritiek van banken, vragen van beleidsmakers, onbegrepen door burgers, heeft de digitale euro vandaag de dag slechts één echt overtuigde supporter: de ECB zelf. De echte vraag blijft onveranderd: een digitale euro voor wat precies? En in een wereld van concurrerende digitale dollars, zullen Europeanen het zien als een kans — of als een beperking?