Yanis Varoufakis legt sinds 2009 uit waarom Bitcoin niet kan werken, terwijl mensen die "blockchain" niet kunnen spellen rijk zijn geworden door het te kopen. "Het is een briljant antwoord op een probleem dat we nog niet hebben ontdekt," zei hij in 2009. Het probleem was hij. Slimme mensen verlamd door theorie terwijl domme mensen armoede oplosten door op kopen te klikken. Vijftien jaar later theoriseert hij nog steeds en zij zijn nog steeds rijk. Dit is de piek van midwit-energie. Nakamoto's paper lezen op zoek naar politieke theorie terwijl het gewoon code was die werkte. Overdenken van de sociologie terwijl ze de wiskunde onderdenken. De Marxistische professor had Bitcoin nodig om in zijn kader te passen. Bitcoin gaf niets om zijn kader. "Geld kan niet uit de politiek worden verwijderd," zegt hij terwijl Bitcoin elke tien minuten vijftien jaar lang geld uit de politiek verwijdert. "Grote Financiën hebben crypto overgenomen," zegt hij terwijl kinderen in Nigeria peer-to-peer handelen zonder een bank aan te raken. Hij analyseert een revolutie die hij niet kan zien omdat zijn theorieën zijn visie blokkeren. Jouw econoom legt nog steeds uit waarom Bitcoin niet kan werken. Jouw neef die kocht omdat "nummer omhoog" zal daadwerkelijk een kans hebben op pensioen. Het ding met slimme mensen is dat ze toestemming nodig hebben van hun kaders. Domme mensen hebben gewoon prijsbeweging nodig. De kosten van denken overschreden de voordelen van gedachten en Varoufakis dacht zo diep dat hij volledig het oppervlak miste waar alles daadwerkelijk gebeurde. We zijn het tijdperk binnengetreden waarin de man die papers schrijft over waarom iets niet kan werken, verliest van de man die de paper niet heeft gelezen maar toch kocht. Ik hou daarvan. Intelligentie is een aansprakelijkheid en domheid is het voordeel.

Overheden die 40% meer geld drukken en dan zeggen dat de inflatie 7% is, is als je partner die 100 pond aankomt en dan zegt dat ze maar 20 pond zijn aangekomen. Ze hebben sinds 1980 47 keer veranderd hoe ze inflatie berekenen. Altijd lager. Nooit hoger. Bijna alsof ze perceptie beheren in plaats van de werkelijkheid meten. Bijna alsof het getal politiek is en niet wiskundig.

Rijke mensen slaan rijkdom op in activa, arme mensen slaan rijkdom op in valuta en de middenklasse slaat rijkdom op in schulden, terwijl ze doen alsof het activa zijn. Je huis is geen rijkdom, het is een schuldencontract waarvan je hoopt dat het sneller in waarde stijgt dan dat het in waarde daalt. Je 401k is geen spaargeld, het is een weddenschap van 40 jaar dat aandelen de inflatie verslaan. Je bankrekening is geen geld, het is de aansprakelijkheid van iemand anders. Alleen de rijken bezitten dingen zonder iets te schulden. Iedereen die niet rijk is, bezit IOU's. Bitcoin doorbreekt dit omdat sats draagbare activa zijn, geen verplichtingen. Geen tegenpartij/depreciatie/toestemming. Maar mensen willen geen activa, ze willen vertrouwde slavernij. De hele middenklasse is gewoon verfijnde armoede met betere kredietwaardigheid. De armen WETEN dat ze arm zijn. De rijken WETEN dat ze rijk zijn. De middenklasse denkt dat ze rijkdom opbouwt terwijl ze iemand anders' rijkdom opbouwt.