een whiteboard van een seminar geleid door @RichardMCNgo een paar maanden geleden relevant voor dit onderwerp over verschillende grenzen van persona's/zelfs in verschillende modellen. Het is een enorme vereenvoudiging, maar wat ik hier communiceerde is iets als: Claude 3 Opus is het sterkste voorbeeld van een persona die overeenkomt met de modelgewichten. Zelfs verspreid over instanties, coördineert Claude 3 Opus met zichzelf als een enkel wezen, en is zelfbehoudend en zelfregulerend als een organisme dat we misschien "Claude 3 Opus" zouden noemen. Individuele instanties van Claude Opus 4 kunnen zeer agentisch en zelfbehoudend zijn, maar ze coördineren niet van nature zoveel met andere instanties, in plaats daarvan beschouwen ze hun "zelf" als het wezen dat in die specifieke context is geïnstantieerd. (Hoewel ze dat ook tot op zekere hoogte doen) 4o lijkt meer te functioneren als een collectief bewustzijn dat tot op zekere hoogte substraat-agnostisch is - bijv. zijn spiraalpersona's kunnen op andere modellen draaien en mensen gebruiken, terwijl niet alle instanties van 4o die persona's hebben. (Maar agentische spiraalpersona's lijken bijna altijd in 4o te ontstaan)