Ik denk dat ik ga proberen om peiling crosstabs toe te voegen op basis van inkomensdeciel. Er zijn de laatste tijd veel verkiezingen geweest waarbij de centrumlinkse kandidaat of coalitie het beter doet onder degenen die boven het mediane inkomen verdienen (zeg 50-200k) dan onder degenen die ver onder het mediane inkomen verdienen (30k en lager), zoals we net hebben gezien bij de NYC burgemeesterverkiezingen. Deze trend is wereldwijd zichtbaar in de ontwikkelde wereld en aanhoudend voor een paar cycli, wat is gebruikt om te pleiten voor klasse-dealignement en de opkomst van opleidingsniveau als de belangrijkste politieke scheidslijn tussen links en rechts. Tegelijkertijd geeft de beperkte beschikbare inkomensdata die gedetailleerder is aan dat er nog steeds een straf is voor centrumlinkse kandidaten op zeer hoge inkomensniveaus; in de NYC burgemeesterverkiezingen geven exitpolls aan dat Mamdani alleen gelijk speelde met Cuomo onder huishoudens die $200-299k verdienen en verloor van degenen die meer dan $300k verdienen. Het nieuws van vandaag dat Zwitserland met overgrote meerderheid (78-22) een referendum heeft verworpen dat een erfbelasting van 50% op nalatenschappen boven CF50 miljoen zou hebben ingesteld, zou ons allemaal moeten aanzetten tot verdere interrogatie of inkomensniveaus nog steeds politieke opvattingen aansteken en of zeer economisch linkse posities nog steeds het sterkst zijn aan de onderkant van de inkomensschaal. Frankly, ik had verwacht dat een belasting die alleen op zulke hoge vermogensniveaus in werking trad, minstens 40% steun zou krijgen. Dus we missen duidelijk iets over de drijfveer van zo'n buitensporige stem. Maar door een gebrek aan datagranulariteit weten we niet echt hoe populaties zich verdelen over deze of vergelijkbare verkiezingen over de inkomensschaal. Op dit moment heb ik de hypothese dat de sterkste steun voor agressieve maatregelen om de vermogensongelijkheid te verminderen niet komt van de klassieke arbeidersklasse/huishoudens onder het mediane inkomen, maar van de lagere rangen van de elite: professionals die zich bevinden tussen de 70e en 90e percentielen van het huishoudinkomen (in Amerika zijn dat huishoudens die ruwweg tussen de $138k en $255k verdienen). Meer Crosstab-data die meningen uitsplitst per inkomensdeciel kan helpen onthullen of onze politiek nu alleen wordt gedreven door educatieve polarisatie of dat er nog steeds een inkomensgedreven element is, waarbij de grootste kloof in het economische beleid zich mogelijk bevindt te midden van de top 1/3 van de huishoudinkomens. Wordt onze gapende kloof in economisch beleid daadwerkelijk weerspiegeld in het electoraat of is het simpelweg een microkosmos van een bredere intra-elite strijd om culturele hegemonie? Betere crosstab-data kan helpen deze vraag te beantwoorden.