Waarom non-USD stablecoins niet van de grond komen (binnenkort) Iedereen vraagt: waarom zijn bijna alle stablecoins in Amerikaanse dollars? Tenslotte is de dollar niet 99% van de wereldhandel of geldhoeveelheid. Maar die vergelijking mist de kern. Stablecoins weerspiegelen niet het wereldwijde BBP, ze weerspiegelen de wereldwijde vraag naar toestemmingloze valuta. Zelfs vóór crypto dacht de meeste wereld al in dollars. In Nigeria, Argentinië of Turkije prijzen mensen goederen en sparen ze in USD (vaak contant). 50% van het Amerikaanse contant geld wordt in het buitenland gehouden. Het is de grootste "tweede valuta" ter wereld. Dus terwijl stablecoins begonnen als een handelsinstrument om crypto-volatiliteit te vermijden, was het een korte sprongetje om ze te gebruiken om economische volatiliteit te vermijden. Een eenvoudige manier om geld uit onstabiele systemen te halen (zoals China). Ondertussen werken lokale betalingen al prima. PIX, UPI en mobiele betalingen hebben dat probleem opgelost. Een BRL of INR stablecoin voegt daar niet veel waarde aan toe. Zeker, we zullen meer MXN, BRL en EUR tokens zien voor FX-corridors. Maar ze zullen klein blijven, gebruiksspecifiek. Je hebt alleen genoeg float nodig voor liquiditeit. De rest gaat naar fiat. Non-USD stablecoins kunnen beter geld zijn (programmeert, open, composable) wat leidt tot nieuwe innovatie en concurrentie: denk aan BaaS 2.0. Maar die toekomst kost tijd. Ondertussen zullen USD stablecoins blijven schalen in handel, DeFi, grensoverschrijdende en kapitaalmarkten:...