Dit zijn fundamenteel nieuwe activa. Ze zouden als zodanig gewaardeerd moeten worden. DCF- of kasstroommodellen zijn nutteloos omdat CFs = gebruikerskosten wat =/ netwerkeffecten. Commoditeitsanalogieën zijn nuttig maar onvolledig. Aandelenanalogieën zijn onjuist en misleidend. L1's MOETEN gewaardeerd worden op basis van de onderliggende economische activiteit, en het belangrijkste is de beveiliging die nodig is voor de activa bovenop hen. Dit betekent dat als er $1T te aanvallen is op het netwerk, de MINIMALE waarde van het actief voor de L1 +$1 zou moeten zijn van wat het theoretische minimum zou moeten zijn om dat bedrag aan te vallen. Meer dan 1/3 van de inzet in een Proof-of-Stake (PoS) blockchain houden kan je potentieel in staat stellen om consensusbeslissingen te beïnvloeden, maar niet noodzakelijkerwijs te controleren. Met dit niveau van inzet zou je een grotere kans hebben om blokken voor te stellen, en je stemmen zouden meer gewicht hebben in het consensusproces. In theorie hebben enkele papers aangetoond dat dit mogelijk is met 30% van de inzet of zelfs een lager bedrag. Daar ligt onze waarde. Zeg ik nu dat voor elke $1b die wordt toegevoegd, we $1b meer beveiliging nodig hebben? Nee, maar de basislijn zou het minimum moeten zijn dat nodig is om het grootste actief op het netwerk te beveiligen. Daarom zijn de beste metrics (zoals voorgesteld door @artemis) en anderen GDP-achtige metrics met enkele dynamieken van de stroom ingebakken. Ik geloof dat de meerderheid van het wereldwijde financiële systeem van $100T+ in het volgende decennium on-chain zal zijn. Daarom zullen L1's in totaal een waardering van $10T+ hebben. Kies je paard, ETH, SUI, SOL of wat dan ook, maar als je gelooft dat crypto de financiën opslokt, dat is de eindwaarde.