🟠 In één maand hebben we meerdaagse uitval gezien bij @Cloudflare, AWS en Azure – drie van de belangrijkste pijlers van moderne computing en connectiviteit - binnen 2025 nog meer gebeurtenissen, in het afgelopen decennium moeilijk te tellen wat de impact is. Elk incident had wereldwijde gevolgen: banken, luchtvaartmaatschappijen, SaaS, detailhandel, AI-pijplijnen en portals van de publieke sector ondervonden allemaal verstoringen omdat ze dezelfde leidingen delen. De onderliggende infrastructuur is ongelijk: een kwart van de datacenters draait ver onder de stroomcapaciteit, terwijl nieuwe AI-georiënteerde locaties die samen bijna 100 MW in Silicon Valley alleen al vertegenwoordigen, stil staan en wachten op netupgrades. Wanneer er uitval optreedt, kost één op de vijf grote incidenten meer dan $1 miljoen, en sommige individuele gebeurtenissen (zoals de Azure Front Door-fout) worden geschat in het bereik van meerdere miljarden. Dit is de definitie van een systemisch probleem van een enkel punt van falen: geconcentreerde aanbieders, nauw gekoppelde verkeerslagen en fysieke beperkingen (stroom, warmte) die gecorreleerde risico's creëren. Gedecentraliseerde compute-marktplaatsen zoals @Argentum_AI elimineren niet alle risico's, maar ze veranderen de vorm ervan: - Ze herverdelen capaciteit geografisch en over aanbieders - Ze activeren ongebruikte infrastructuur die traditionele cloudkopers niet gemakkelijk kunnen bereiken - Ze verminderen de afhankelijkheid van een enkel datacenter of netwerk voor missie-kritische workloads, terwijl ze nog steeds voldoen aan de beveiligings- en compliance-eisen van ondernemingen. Gezien de traject die we zien in 2025-2026 (meer uitval, hogere kosten en meer kritische systemen die op dezelfde paar platforms draaien) - de vraag is minder of we verder moeten gaan dan gecentraliseerde cloudknelpunten en meer hoe snel het ecosysteem architecturen kan aannemen die ervan uitgaan dat dingen zullen falen en er omheen kunnen routeren door ontwerp.