Bundan sonra, tüm ICO'lar sadece tokenomikleri değil, hisse senedi yapılarını açıklamalıdır. Şirketin sahibi ve değerin nerede biriktiğini bilmeden token satın almak, kör yatırım demektir. Bir proje öz sermayesini gizliyorsa, topluluk tepkisini hak eder.

@aave DAO etrafındaki durum, bana göre, 2026'nın ABD'deki daha elverişli bir düzenleyici ortamın etkisiyle token-hisse dönüşüm yılı olma potansiyeline sahip olduğunu açıkça gösteriyor. (Birçok açıdan, bu @centrifuge ve @caesar_data'ın zaten uygulamaya başladığı şeyi yansıtıyor) 👉 Çünkü... Başarılı protokoller neredeyse her zaman aynı yapısal sorunlarla 👇 karşılaşır Vaultlar, yönlendirme ve otomasyon yoluyla soyutlama arttıkça, değer ürün katmanına, yani arayüze doğru o kadar çok kayıyor. Ve herkes gerçek paranın nihayetinde nereye akacağını anlıyor: eğer kitlesel benimseme gerçekleşirse, uygulama yoluyla gerçekleşiyor. Bu token tabanlı ekonomik hikayelerde sıkça sorunlu olan şey, açıklığın eksikliğidir. Değer akışları genellikle kasıtlı olarak bulanıklaştırılır, bu da token sahiplerinin ekonomik maruziyetlerini doğru şekilde planlamasını ve değerlendirmesini zorlaştırır. İşte bu yüzden tokenlar, net bir ekonomik çerçeveye sahip hisse benzeri araçlara dönüşmeli ve bu hissedemin bir kısmı uygulamayı inşa eden ve işleten kişilere tahsis edilmeli. Ama her iki modelin de sonsuza kadar bir arada var olabileceğini iddia etmeyi bırakmalıyız. Ürün seviyesinde değer yakalayarak token sahibi beklentilerini koruyarak çift oyun oynayamazsınız ve güveni bozmamasını bekleyemezsiniz. Hem pastanı hem de yiyemezsin.